Ongetwijfeld heb je wel eens naar de wolken gekeken, al was het maar om hun schoonheid en om je te verbazen over de verschillende vormen en afmetingen. Door de verschillende wolkentypen te kennen, kun je algemene veronderstellingen maken over het weer van vandaag en morgen.
Wolken kunnen bijna overal in de atmosfeer ontstaan: mist is een wolk die zich aan het oppervlak heeft ontwikkeld en de hoogste wolken kunnen hoogtes bereiken van 75.000 voet. Er is zelfs een recent ontdekt wolktype dat zich op 250.000 voet boven het aardoppervlak vormt, genaamd doorschijnende wolkenwaarvan wetenschappers nog steeds proberen te achterhalen hoe ze ontstaan.
Onze focus ligt veel dichter bij de aarde. Meteorologen delen wolkentypen in in drie grote groepen op basis van hoogte - dat wil zeggen hun hoogte in de atmosfeer, niet hoe hoog ze van boven naar beneden zijn. Er zijn tien grote wolkentypen en ongeveer twee dozijn minder grote wolkentypen. We kunnen ze niet allemaal behandelen in deze gids, maar we zullen de belangrijkste behandelen.
Snelle notitieWolken identificeren is geen exacte wetenschap, vooral omdat geen twee wolken precies hetzelfde zijn. Mijn professor in de meteorologie wees erop dat twee meteorologen twee interpretaties kunnen hebben van wat een wolk is, en dat ze allebei gelijk kunnen hebben. Jouw identificatie kan verschillen van die van een bevriende weerliefhebber of meteoroloog. (Ik was het niet eens met mijn professor over een van zijn "juiste" antwoorden op de wolkenquiz, dus ik weet het uit eerste hand!)
Infografiek
We hebben de meest voorkomende cloudtypen opgenomen in een eenvoudig te begrijpen infographic voor onze abonnees. Om prestatieredenen wordt op deze pagina een afbeelding van lagere kwaliteit weergegeven. Om de afbeelding op volledige grootte op uw computer op te slaan, klikt u op de knop ‘downloaden’ onder de infographic.
Wat zijn de verschillende soorten wolken?
Er zijn vijf primaire wolkentypen, elk met zijn eigen subtypen. Mist wordt als een eigen type beschouwd, en dan zijn er nog drie wolkentypen die gebaseerd zijn op hoogte: laag, midden (mid-level) en hoog. Tot slot is er nog een vijfde type dat gereserveerd is voor wolken die zich verticaal ontwikkelen: cumulus en cumulonimbuswolken zijn de enige twee wolkentypen in deze categorie.
Mist
Wanneer de lucht vochtig is, hoeft verdampend vocht van het oppervlak niet ver te reizen om te condenseren en begint zich een wolk te ontwikkelen nabij het oppervlak. Dit type, genaamd stralingsmistwolken, ontstaan wanneer de grond warmte verliest die door zonnestraling wordt gegenereerd en opstijgt naar de koelere lucht erboven, en condenseert waar de warme lucht koelere lucht ontmoet, en gebeurt het gemakkelijkst op een heldere, koele nacht. Wolken zijn een natuurlijke methode voor de atmosfeer om de warmte van zonnestraling vast te houden. Zonder wolken zou de aarde die warmte 's nachts veel sneller verliezen, waardoor de temperatuurschommelingen heviger zouden zijn.
Maar dat is niet de enige manier waarop mist kan ontstaan: het ontstaat ook als warme lucht over een koel oppervlak gaat, genaamd advectie. Dit type mist komt het meest voor in de buurt van koele wateren: de iconische mist van San Francisco is hier een goed voorbeeld van. Advectiemist kan ook in het binnenland voorkomen; langs de Golf van Mexico in de wintermaanden stroomt lucht die over de normaal warme Golfwateren passeert noordwaarts en over het relatief koudere land van het zuiden van de Verenigde Staten, waardoor advectiemist ontstaat.
Veranderingen in hoogte kunnen mist veroorzaken aan de loefzijde van bergen wanneer vochtige lucht de berghelling op wordt gestuwd waardoor het afkoelt en condenseert; terwijl verdampingsmist ontstaat wanneer koude lucht in de herfstmaanden over warm water stroomt.
Wolken op laag niveau
Lage wolken bezorgen ons de somberste dagen, blokkeren vaak een groot deel van het zonlicht en kleuren het landschap grijs. Lage wolken bevinden zich op minder dan 6.500 voet van het oppervlak en bestaan voornamelijk uit vloeibaar water.
Stratus
De basisvorm van lage bewolking is de stratuswolk, die meestal de hele hemel bedekt. Het is in wezen mist die de grond niet raakt: als mist optrekt, blijft hij soms hangen als een lage stratuswolk. Er valt meestal geen neerslag uit stratuswolken, maar als dat wel gebeurt, is het in de vorm van fijne motregen.
Nimbostratus
Nimbostratus. Deze wolken worden meestal vergezeld door lagere pluizige wolken, die fractus worden genoemd.
Vaak verward met stratus (en omgekeerd) is nimbostratus. Een belangrijk verschil hier is de zwaarte van de neerslag die valt. Als het licht tot matig is (zwaarder dan motregen) en de lucht egaal grijs is en het moeilijk is om wolkenformaties te onderscheiden, dan is de wolk nimbostratus. Het zicht onder deze wolken is meestal ook slecht, omdat de neerslag verdampt terwijl het valt.
Stratocumulus
Lage, knobbelige wolken met stukken blauwe lucht ertussen worden stratocumulus genoemd. Deze wolken produceren zelden neerslag en je kunt het verschil tussen deze wolk en zijn hogere broeders altocumulus zien door je hand uit te steken en naar de wolk te wijzen. Als de wolk bijna zo groot is als je vuist, is het stratocumulus.
Middelhoge wolken
Wolken die zich vormen tussen 6.500 en 25.000 voet boven het aardoppervlak worden middenwolken genoemd. Deze wolken kunnen dienen als waarschuwing voor dreigend slecht weer. Ze bestaan meestal nog uit waterdruppels, maar bij koeler weer kunnen er ook ijskristallen in zitten.
Altocumulus
Kleine, gezwollen wolken in de middenlaag worden altocumulus genoemd. Ze komen meestal voor in golven of banden. Als er op vochtige zomerochtenden altocumulus verschijnt naarmate de dag vordert, is er meer kans op onweer in de namiddag. Als je ooit de term "makreelhemel" hebt gehoord, verwijst die naar dit soort wolken. Als ze in lange rijen staan, lijken ze veel op visschubben - vandaar de naam. Als cirruswolken er zo uitzien, kun je meestal binnen 8-10 uur regen verwachten.
Altostratus
Wazige dagen waarop de lucht grijs is en de zon slecht zichtbaar, duiden op de aanwezigheid van altostratus. Deze wolken vormen zich meestal voor een wijdverspreid en aaneengesloten neerslaggebied en als ze beginnen te zakken, kunnen ze neerslag produceren.
Wolken op hoog niveau
Hoge wolken zijn meestal pluizige, kleine wolken die zich boven 20.000 voet vormen, vrij dun zijn en voornamelijk uit ijskristallen bestaan. Hun aanwezigheid wordt meestal geassocieerd met mooi of aangenaam weer. Soms waarschuwen ze ook voor regen of sneeuw.
Cirrus
De meest voorkomende hoge wolken zijn de pluizige cirruswolken. Hun aanwezigheid aan de hemel wordt meestal geassocieerd met mooi en aangenaam weer, maar ze kunnen zich ook ver voor een naderend frontaal systeem vormen. Af en toe valt er neerslag, maar deze neerslag verdampt voordat het de grond bereikt. herfsttoppen.
Cirrocumulus
Cirrocumulus tussen enkele cirruswolken.
Veel minder algemeen dan cirrus is de kleine gezwollen cirrocumulus. Deze zijn uiterst zeldzaam en kunnen verward worden met altocumulus. Deze wolken zijn echter meestal erg klein, door hoe hoog ze zich in onze atmosfeer bevinden, en kunnen gemengd worden met andere cirruswolkentypen, zoals we hierboven zien.
Cirrostratus
Hoge, dunne wolken die de hele hemel bedekken en toch de zon en de maan goed kunnen zien, zijn cirrostratuswolken. Ze vormen zich meestal lang voor een stormsysteem en kunnen 12 tot 24 uur voor de neerslag liggen. Cirrostratuswolken veroorzaken ook een grote halo rond de zon overdag en de maan 's nachts.
Wolken met verticale ontwikkeling
Er zijn twee wolkentypen die buiten de standaardclassificatie vallen op basis van hoogte in de atmosfeer. Ze onderscheiden zich door hun hoogte. Deze wolken vormen zich over het algemeen dichter bij de grond, maar kunnen tienduizenden meters hoog worden.
(Ik heb ook een paar extra cloudsubtypen toegevoegd die aan deze wolken zijn gekoppeld).
Cumulus
De gezwollen cumulus is de wolkenvorm die de meesten van ons zich voorstellen, met zijn katoenbalachtige uiterlijk en vrij grote omvang. Op dagen dat de wolken niet al te groot worden, zijn ze een teken van mooi weer (vandaar de naam 'mooi weer cumulus'). Als deze wolken verticaal groter worden, kunnen ze neerslag veroorzaken, hoewel dit meestal buiig van aard is.
Cumulus congestus
Cumulus congestus is een soort wolk die vaak wordt geassocieerd met torenhoge, bloemkoolachtige formaties in de lucht. Deze wolken worden vaak gezien op warme en vochtige dagen en duiden op de mogelijkheid van onweersbuien. Cumulus Congestuswolken worden gekenmerkt door hun verticale ontwikkeling en kunnen indrukwekkende hoogten bereiken. Ze staan bekend om hun donkere, platte basis en donzige, golvende toppen. Deze wolken zijn een visuele weergave van de convectieve activiteit die plaatsvindt in de atmosfeer en dienen als een teken van atmosferische instabiliteit. Wanneer u Cumulus congestuswolken ziet, is het een goed idee om de lucht in de gaten te houden voor mogelijke ontwikkeling van onweersbuien.
Cumulonimbus
Cumulonimbuswolk, met zijn kenmerkende aambeeld. Als een hoge cumuluswolk verticaal blijft groeien, verandert hij in een cumulonimbuswolk en begint hij bliksem te produceren. Deze wolken kunnen 60-70.000 voet hoog worden en naarmate ze hoger worden, zullen ze een meer uitgesproken gebied laten zien waar de wolk zich begint uit te spreiden, een aambeeld genoemd. Cumulonimbuswolken en de onweersbuien die ze produceren gaan meestal gepaard met harde wind, zware regen en af en toe hagel en tornado's.
Muur wolk
Een muurwolk wordt gekenmerkt door een grote, dalende en roterende wolkenbasis die lijkt op een muur die aan de hoofdstormwolk hangt. Muurwolken worden doorgaans aangetroffen in de buurt van supercell-onweersbuien, die bekend staan om hun intense opwaartse luchtstromen en het potentieel om tornado's te veroorzaken. Deze wolken kunnen er donker en dreigend uitzien, met een aparte vorm die ze onderscheidt van andere wolkentypen. Hoewel niet alle muurwolken tornado's veroorzaken, zijn ze een belangrijke indicator voor zwaar weer en moeten ze serieus worden genomen.
Plankwolk
Een plankwolk gaat vaak gepaard met sterke onweersbuien of buien. Het ziet eruit als een laag, horizontaal wolkenplateau dat zich vanaf de basis van een onweersbui naar buiten uitstrekt. Plankwolken zien er doorgaans donker en onheilspellend uit, met een duidelijke wigvorm. Ze worden veroorzaakt door de koude lucht die uit de stormwolk neerdaalt en warme lucht voor zich uit duwt, waardoor een merkbare grens ontstaat. Ondanks hun intimiderende uiterlijk worden plankwolken doorgaans niet geassocieerd met tornado's of zwaar weer, maar kunnen ze dienen als een vroege waarschuwing voor zwaar weer nadat het voorbij is.
Mammatus
Mammatuswolken worden gekenmerkt door hun opvallende buidelachtige of belachtige vormen die onder de basis van een wolk hangen. Mammatuswolken worden doorgaans gevormd in de nasleep van zware onweersbuien of intense convectieve activiteit. Ze worden vaak geassocieerd met de neerwaartse bewegingen van een stormsysteem, waardoor de lucht zakt. Mammatuswolken kunnen in verschillende maten en kleuren verschijnen, variërend van wit tot grijs tot zelfs een roodachtige tint tijdens zonsopgang of zonsondergang.
Meer weten?
Dit bericht is een uittreksel uit mijn boek, Weerbericht: Een inleiding tot het weer en klimaat in Amerikabeschikbaar op Amazon, en gratis voor Kindle Unlimited-abonnees!
Ervaar de fascinerende wereld van het weer met de tweede editie van Weerbericht: Een inleiding tot het weer en klimaat in Amerika. Dit boek legt niet alleen weer- en klimaatconcepten uit, maar brengt ze ook tot leven.
Weerbericht is perfect voor tieners en volwassenen die hun begrip van de dynamische wereld van de meteorologie willen verdiepen. Door het complex te vereenvoudigen, splitst dit boek de wetenschap van het weer op in kleinere, gemakkelijk verteerbare concepten, zodat u bij elk hoofdstuk kunt voortbouwen op uw kennis.
Dit is wat u kunt verwachten:
- Gedetailleerde inzichten over wolken, druk en wind, het lezen van weerkaarten, orkanen en tropische stormen
- Verhelderende discussie over klimaatverandering
- Essentiële begeleiding bij de aanschaf van een weerstation
- Kritische informatie over zwaar weer en tornado's
- Zelf het weer leren voorspellen
Deze tweede editie is volledig opnieuw ingedeeld met meer dan 30 pagina's aan nieuwe inhoud, waaronder geavanceerde weerkaartanalyse en ruimteweer. Het is visueel aantrekkelijker met extra illustraties en afbeeldingen. Elk hoofdstuk eindigt nu met handige links voor meer diepgaande informatie, en door het hele boek verspreid zijn boeiende Amerikaanse weergebeurtenissen, die dienen als levensechte illustraties van geïntroduceerde concepten.
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Italiano 
Português do Brasil 
Nederlands 
Svenska 
